Geschreven door: Maike Olde Keizer en Carmen Nusselder (stage februari – juni 2019)
Hallo allemaal, wij zijn Maike Olde Keizer (21 jaar) en Carmen Nusselder (19 jaar) en wij zitten in ons derde jaar van de opleiding Fysiotherapie aan de HAN in Nijmegen. Voor onze minor ‘Global Awareness’ mochten wij naar Stepping Stones Bali afreizen om een klein project op te starten binnen de organisatie. Het doel van dit project is het verbeteren van iets wat volgens de staff zelf verbeterd moet worden.
Wat wij konden verbeteren was eigenlijk gelijk duidelijk; het voorlichtingsmateriaal. Dit bleek verouderd te zijn, te veel tekst te bevatten en te weinig plaatjes/foto’s. Dit gold zowel voor het voorlichtingsmateriaal voor de Posyandu (consultatiebureau) en voor de scholen. Jullie voelen het waarschijnlijk al aankomen, maar dit is gelukt! Samen met de rest van de staff hebben wij hard gewerkt aan het verbeteren van het voorlichtingsmateriaal. We hebben nieuwe pictogrammen gemaakt voor zowel de Posyandu als de scholen. Deze hebben we samengevoegd tot een booklet, zodat het makkelijk te gebruiken en mee te nemen is.
Vanaf het begin zijn wij erg verwelkomt door Marjanne en de staff! Zij hebben ervoor gezorgd dat wij ons thuis zijn gaan voelen in het toch wel vreemde land waar we in terecht gekomen waren. Want alles is natuurlijk wel heel anders dan wij zijn gewend in ons kikkerlandje. Ander klimaat, ander eten, andere mensen en natuurlijk een hele andere cultuur. Het leek wel alsof de staff alles voor ons over had, ze hielpen ons overal mee en zorgden voor een goede sfeer. Want wat hebben we veel gelachen met elkaar!
Van maandag tot en met vrijdag waren wij aanwezig bij Stepping Stones Bali en in de weekenden waren we vrij. Dat was natuurlijk feest, want in deze dagen zijn wij de rest van Bali gaan ontdekken. Stepping Stones Bali ligt in Lovina, dit is een rustig dorp in het noorden van Bali. Maar wij wilden natuurlijk veel meer zien dan alleen Lovina, dus zijn we gaan reizen op onze scooter. Wat hebben we tijdens deze reizen (van 2-4 uur) veel kunnen genieten van de prachtige natuur die Bali te bieden heeft. We hebben onze ogen uit gekeken. Wij zeiden steeds tegen elkaar: “Dat dit bestaat, dat is toch niet normaal”. En “Het lijkt wel alsof we dromen, dit kan toch niet echt zijn”.
Het grappige is dat het in Lovina heel rustig is, minder toerisme en de prijzen zijn heel laag. Om met zijn tweeën uit eten te gaan met een drankje betaal je bijvoorbeeld €5,-! Maar als wij naar het zuiden gingen, werd het al snel veel toeristischer, waardoor ook de prijzen ver omhoog gingen. Dus na het weekend waarin we natuurlijk veel hebben genoten, waren we toch wel weer blij om in het rustige Lovina “thuis” te komen.
In de weekenden hebben we naast veel van Bali gezien te hebben, bijvoorbeeld ook leren surfen! We zijn veel winkeltjes in geweest en soms ook snel weer uit, hebben veel aan het strand gelegen en hebben veel zonsondergangen gezien. Maar we hebben ook gefietst door de rijstvelden, wat echt prachtig was! En natuurlijk gefeest, want carnaval moesten we tot onze grote spijt missen dit jaar.
Erg bijzonder zijn alle ceremonies die worden gedaan hier. Het grootste deel van Lovina is Hindoeïstisch en dit geloof heeft veel ceremonies. Bijvoorbeeld als het volle maan is, maar ook
wanneer er iemand gaat trouwen, iemand overlijd of als het nieuwe jaar begint, maar dat is nog lang niet alles. Wij hebben ook meerdere ceremonies meegemaakt, je moet hiervoor speciale ceremoniekleding aan. Wat Minggu (van de staff) zou zeggen: “echte Balinees stijl”. Tijdens zo’n ceremonie wordt er veel geofferd en gebeden. Heel bijzonder om mee te maken en natuurlijk goed om je te verdiepen in een andere cultuur.
Na ongeveer een maand kwamen er 4 kinderen die geopereerd waren aan een klompvoet. Het was de bedoeling dat zij zo snel mogelijk weer konden lopen om vervolgens naar huis te kunnen. Want deze kinderen wonen in Lombok of in het zuiden van Bali. Voor het kunnen lopen was natuurlijk fysiotherapie nodig! Het is grappig om te zien dat er zoveel verschillen tussen de kinderen en daardoor ook het herstel te zien is. Terwijl het gaat om dezelfde aandoening. Er komt dan toch weer een stukje besef dat bij iedereen de therapie anders moet zijn. Het was leuk om deze kinderen te volgen binnen het hele proces van herstel. En het was natuurlijk nog leuker om zij daarbij te kunnen helpen!
Helaas zit het er nu dan bijna op, we zijn bezig met alles af te ronden en alles wat we hebben gemaakt op een rijtje te zetten, zodat dit ook duidelijk is voor de staff. We kijken terug naar een ontzettend leuke, mooie, leerzame en gezellig tijd bij Stepping Stones. En we kunnen nu al zeggen dat we het heel erg gaan missen. We willen graag iedereen bedanken die dit mogelijk hebben gemaakt voor ons, met in het bijzonder Marjanne en haar staff! Voor de tijd en moeite die zij in ons hebben gestoken om ons zo goed mogelijk te kunnen helpen, dat zij alles voor ons wilden regelen maar vooral ook voor de gezelligheid! We hopen dat de voorlichtingen nog beter over komen bij het publiek en dat aandoeningen in de toekomst nog eerder worden gesignaleerd!
Stepping Stones bedankt!