Even voorstellen

Mijn naam is Putu, officieel heet ik Bayi Nyonya Kadek Ayu Widiari omdat mijn moeder Kadek Ayu Widiari heet. Ik ben nu dus ‘baby van’. Mijn vader heet Komang Suriana. Over al deze lange namen zal ik jullie later meer vertellen, daar heeft Bali een heel systeem voor. Misschien wel leuk om te vertellen dat ik over ongeveer 3 maanden een ‘eigen’ naam krijg. Ik ben geboren met volle maan, dus hoogstwaarschijnlijk zal mijn naam hieraan verbonden zijn.

Ik ben op 16 april geboren in het Karya Dharma Usada ziekenhuis in Singaraja. Eerst ging mijn moeder naar de verloskundige, maar in verband met de verzekering werd ze verwezen naar het ziekenhuis en ben ik hier geboren. Het ziekenhuis in Singaraja is voor ons een uur rijden. De buurvrouw, zij is ook Kader (extra hulp bij het consultatiebureau) is met mijn moeder meegegaan naar het ziekenhuis. Gelukkig is alles goed gegaan en mochten we snel naar huis. In het ziekenhuis hadden ze al wel gezien dat er iets niet goed was met mijn voetjes maar ze wisten niet wat het was en wat ze ermee moesten. Hierdoor hebben ze toen niet gezegd wat er moest gebeuren.

Na een week zag ik een beetje geel. Daarom zijn we naar het ziekenhuis gegaan. Er was deze keer een andere verloskundige aanwezig. Zij herkende mijn voetjes als klompvoetjes en heeft toen contact opgenomen met een collega met een praktijk in de buurt van Stepping Stones Bali. Samen hebben zij mijn voetjes daadwerkelijk als klompvoeten gediagnosticeerd. Deze collega heeft ook de stichting gebeld. Diezelfde dag is Kadek, een van de medewerkers van de stichting, bij ons in het ziekenhuis langs geweest. Hij bevestigde dat ik klompvoetjes heb en dat Stepping Stones kan helpen.

Wij wonen in Mengening, een klein dorp ergens in de bergen van Noord-Bali. Ons huis staat aan een small weggetje die alleen toegankelijk is voor scooters/motoren maar niet voor auto’s. Hier woon ik samen met mijn ouders, ook mijn opa & oma, oom & tante en twee neefjes wonen hier. Het huis dat we hebben is niet heel groot, ieder gezin heeft zijn eigen kamer en de keuken en badkamer delen wij. Gelukkig hebben we elektriciteit, helaas geen stromend water. Wij vangen het regenwater op en bewaren dit. Mijn moeder werkt niet, mijn vader werkt op het land van iemand anders en mag dit land onderhouden en de oogst verkopen. Hier leven wij van.

Op 29 april stonden er ineens vier mensen van de stichting voor de deur om uit te leggen wat er met mijn voeten aan de hand is en wat voor behandeling we gaan doen. Vanaf volgende week gaan we aan de slag met de behandeling.

Putu, (Bayi Nyonya Kadek Ayu Widiari)